"Το Μωβ Υγρό",
Ελληνικά Γράμματα, 1997
Μερικά μόλις βήματα από το ορόσημο του 2000, εφοδιασμένοι με μια αλήθεια που τοποθετεί την ευθύνη για το μέλλον στα χέρια μας, συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχουν αναλλοίωτες, a priori αντικειμενικές αλήθειες που καθορίζουν τη μοίρα μας, αλλά μόνο οι εναλλασσόμενες και συνεχώς αναθεωρούμενες αντιλήψεις και πεποιθήσεις που εμείς οι ίδιοι κατασκευάζουμε, στη συνέχεια τις απορρίπτουμε και τις αναδημιουργούμε μέσα από βιωμένες εμπειρίες.
Το αγωνιώδες ψάξιμο σιγά-σιγά κορυφώνεται καθώς διαισθανόμαστε ότι στα γνώριμα μονοπάτια δεν θα βρούμε το χάρτη και την πυξίδα που απεγνωσμένα αναζητάμε. Διαισθανόμαστε ότι τα προβλήματα, τα συμπτώματα –σωματικά, ψυχολογικά και κοινωνικά- δεν οφείλονται σε δική μας ανικανότητα, ατυχία ή κάποιου είδους περιστασιακή εμπλοκή, αλλά αποτελούν μέρος της γενικότερης ασάφειας που επικρατεί.
Διαισθανόμαστε ότι είναι πλέον θέμα επιβίωσης να βρούμε τρόπο να καλλιεργήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, για να κατανοούμε τι γίνεται μέσα μας και γύρω μας, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να ενεργούμε αποτελεσματικά και κυρίως να αισθανόμαστε ότι η ζωή έχει νόημα.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Σκέφτομαι
πόσο τυχεροί είμαστε εμείς οι θεραπευτές. Συναντιόμαστε με ανθρώπους και μιλάμε
για εμάς, για όλους μας, για την ύπαρξη, τη ζωή, το θάνατο, τη χαρά και τους
φόβους μας. Ζούμε διαρκώς μέσα σε μια διαδικασία μύησης, όπου θεραπευτής και
θεραπευόμενος καλούνται να αυτενεργήσουν για την κατανόηση του εαυτού τους και
του άλλου, προκειμένου να βαδίσουν το δρόμο της ηθικής τους
αυτογνωσίας...(Ελένη Νίνα).
Εννιά συστηματικοί ψυχοθεραπευτές παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο βοήθησαν άτομα και οικογένειες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους και να ζήσουν μια γεμάτη νόημα και ουσία ζωή. Οι αφηγήσεις τους αποτελούν ένα άμεσο και αυθεντικό "ντοκουμέντο" της θεραπευτικής διαδικασίας - το οποίο επικεντρώνεται αποκλειστικά στο θεραπευόμενο, αλλά μιλά και για το θεραπευτή και, φυσικά, για τη μεταξύ τους σχέση.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Μερικά μόλις βήματα από το ορόσημο του 2000, εφοδιασμένοι με μια αλήθεια που τοποθετεί την ευθύνη για το μέλλον στα χέρια μας, συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχουν αναλλοίωτες, a priori αντικειμενικές αλήθειες που καθορίζουν τη μοίρα μας, αλλά μόνο οι εναλλασσόμενες και συνεχώς αναθεωρούμενες αντιλήψεις και πεποιθήσεις που εμείς οι ίδιοι κατασκευάζουμε, στη συνέχεια τις απορρίπτουμε και τις αναδημιουργούμε μέσα από βιωμένες εμπειρίες.
Το αγωνιώδες ψάξιμο σιγά-σιγά κορυφώνεται καθώς διαισθανόμαστε ότι στα γνώριμα μονοπάτια δεν θα βρούμε το χάρτη και την πυξίδα που απεγνωσμένα αναζητάμε. Διαισθανόμαστε ότι τα προβλήματα, τα συμπτώματα –σωματικά, ψυχολογικά και κοινωνικά- δεν οφείλονται σε δική μας ανικανότητα, ατυχία ή κάποιου είδους περιστασιακή εμπλοκή, αλλά αποτελούν μέρος της γενικότερης ασάφειας που επικρατεί.
Διαισθανόμαστε ότι είναι πλέον θέμα επιβίωσης να βρούμε τρόπο να καλλιεργήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, για να κατανοούμε τι γίνεται μέσα μας και γύρω μας, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να ενεργούμε αποτελεσματικά και κυρίως να αισθανόμαστε ότι η ζωή έχει νόημα.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
"Με
γόμα και καθρέφτη", Ελληνικά Γράμματα, 2003
Εννιά συστηματικοί ψυχοθεραπευτές παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο βοήθησαν άτομα και οικογένειες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους και να ζήσουν μια γεμάτη νόημα και ουσία ζωή. Οι αφηγήσεις τους αποτελούν ένα άμεσο και αυθεντικό "ντοκουμέντο" της θεραπευτικής διαδικασίας - το οποίο επικεντρώνεται αποκλειστικά στο θεραπευόμενο, αλλά μιλά και για το θεραπευτή και, φυσικά, για τη μεταξύ τους σχέση.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
"Οι τρεις ταυτότητες της ελληνικής οικογένειας", Κέδρος, 2012
"Τα
άτοµα δυσκολεύονται να τοποθετήσουν τον εαυτό τους απέναντι στις αντιφατικές
αντιλήψεις που συνυπάρχουν στο περιβάλλον τους. Οι εσωτερικές συγκρούσεις
διοχετεύονται αναπόφευκτα στη συναλλαγή µε τους άλλους και δηµιουργούνται
εµπλοκές στην επικοινωνία. Οι διαπροσωπικές συγκρούσεις αυξάνουν την εσωτερική
σύγχυση και ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται... Η κρίση που συγκλονίζει σήµερα τις
ελληνικές οικογένειες -διαπιστωµένη από ειδικούς και µη- είναι η σύγχυση αξιών
που συνδέεται άµεσα µε τις αντιλήψεις που έχουµε για το ρόλο µας ως αντρών,
γυναικών, συζύγων, παιδιών, συγγενών".
Από την πρώτη έκδοση
"Από τη γενικευµένη αίσθηση του αδιεξόδου µοιάζει να περνάµε σε µια περίοδο αναζήτησης διεξόδου. Μέσα στους κλυδωνισµούς των τελευταίων δεκαετιών που συντάραξαν τα θεµέλια της ελληνικής κοινωνίας, η οικογένεια έµοιαζε κτίριο έτοιµο να σωριαστεί. Είχαµε αρχίσει να φοβόµαστε ότι η σύγχρονη αστικοποιηµένη καταναλωτική κοινωνία µας θα χτιζόταν πάνω στα συντρίµµια των οικογενειακών σχέσεων. Φαίνεται όµως ότι µέσα στη σύγχυση και τον πανικό που δηµιουργούσαν οι συνεχείς κατεδαφίσεις στο δρόµο προς την κατάκτηση της ευηµερίας, είχαµε υποτιµήσει την ανθεκτικότητα, την ευστάθεια, την προσαρµοστικότητα και την ευελιξία των οικογενειακών δεσµών, που για µια ακόµα φορά, όπως σε προηγούµενες φάσεις εθνικών και κοινωνικών κρίσεων, λειτουργεί σαν δίχτυ ασφαλείας".
Από την όγδοη έκδοση
Σ’ αυτό το βιβλίο γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί η χαοτική ενδοοικογενειακή συναλλαγή µε βάση τα αλληλοσυγκρουόµενα πρότυπα ζωής που µπερδεύονται µέσα µας καθώς η κοινωνία µας περνάει αστραπιαία από το παραδοσιακό στο µετανεωτερικό στάδιο εξέλιξης.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Από την πρώτη έκδοση
"Από τη γενικευµένη αίσθηση του αδιεξόδου µοιάζει να περνάµε σε µια περίοδο αναζήτησης διεξόδου. Μέσα στους κλυδωνισµούς των τελευταίων δεκαετιών που συντάραξαν τα θεµέλια της ελληνικής κοινωνίας, η οικογένεια έµοιαζε κτίριο έτοιµο να σωριαστεί. Είχαµε αρχίσει να φοβόµαστε ότι η σύγχρονη αστικοποιηµένη καταναλωτική κοινωνία µας θα χτιζόταν πάνω στα συντρίµµια των οικογενειακών σχέσεων. Φαίνεται όµως ότι µέσα στη σύγχυση και τον πανικό που δηµιουργούσαν οι συνεχείς κατεδαφίσεις στο δρόµο προς την κατάκτηση της ευηµερίας, είχαµε υποτιµήσει την ανθεκτικότητα, την ευστάθεια, την προσαρµοστικότητα και την ευελιξία των οικογενειακών δεσµών, που για µια ακόµα φορά, όπως σε προηγούµενες φάσεις εθνικών και κοινωνικών κρίσεων, λειτουργεί σαν δίχτυ ασφαλείας".
Από την όγδοη έκδοση
Σ’ αυτό το βιβλίο γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί η χαοτική ενδοοικογενειακή συναλλαγή µε βάση τα αλληλοσυγκρουόµενα πρότυπα ζωής που µπερδεύονται µέσα µας καθώς η κοινωνία µας περνάει αστραπιαία από το παραδοσιακό στο µετανεωτερικό στάδιο εξέλιξης.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
